Το Ιντερνετ ...ξέρει ποιος είσαι.

Οσοι παρακολουθούν επιμελώς το αβγάτισμα των εφαρμογών παρακολούθησης και ανάλυσης των αποτυπωμάτων που αφήνουν οι χρήστες στον κοινωνικό ιστό, δεν θα έχουν πια καμία αμφιβολία ότι οι πάντες παρακολουθούνται από παντού.

Ιδίως η εμπλοκή μας σε κοινωνικά δίκτυα προσφέρει πλούτο πληροφοριών, οι οποίες αποθηκεύονται ως δημόσια δεδομένα και αλιεύονται όποτε χρειαστεί, κατά...κανόνα εν αγνοία μας.

Οι σχετικές τεχνικές τέθηκαν στο επίκεντρο προβληματισμού όταν την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στους δρόμους του Λονδίνου, εμφανίστηκε μια ομάδα Google με τίτλο «London Riots Facial Recognition». Φιλοδοξία των μελών της ήταν να χρησιμοποιήσουν τις διαθέσιμες τεχνικές για να ταυτοποιήσουν τους πλιατσικολόγους με βάση φωτογραφίες τους που τραβήχτηκαν από δημόσιες κάμερες. Την ίδια ώρα η μητροπολιτική αστυνομία, με την συνδρομή ορισμένων ΜΜΕ, προέτρεπε τον κόσμο να αναγνωρίσει όσους μπορούσε.

Δεν είχαν περάσει λίγες ώρες που ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον είχε παρουσιάσει σε συνέδριο για την ασφάλεια των υπολογιστών (www. blackhat.com) μια μελέτη για τις συνέπειες που έχει η αναγνώριση προσώπου μέσα από το Facebook. Ο Αλεσάντρο Ακουίστι μελέτησε πώς από τη φωτογραφία ενός απλού χρήστη μπορεί κανείς να βρει την ημερομηνία γέννησής του, τον αριθμό της κοινωνικής του ασφάλειας (για τις ΗΠΑ) και πολλές άλλες πληροφορίες που εκείνος μπορεί να τις θεωρούσε προστατευμένες και διαθέσιμες μόνο εντός ενός κλειστού κύκλου διαδικτυακών φίλων.

Αν και η αναγνώριση προσώπου μέσω υπολογιστή είναι μια τεχνική που μετράει δεκαετίες, απέκτησε νέα διάσταση με το Web 2.0, τόνισε ο Ακουίστι. Η μεν Google την ανέπτυξε στο Picasa (εξαγοράζοντας τις εταιρείες Neven Vision, Riya, και PittPatt και ενσωματώνοντας τις τεχνικές τους), ενώ η Apple έκανε το ίδιο στο iPhoto (εξαγοράζοντας την Polar Rose) και το Facebook επέτρεψε αυτόματη τοποθέτηση ετικετών (tagging) μέσω του Face.com. Μόνο το 2010 και μόνο στο Facebook, οι χρήστες αναρτούσαν 2,5 δισεκατομμύρια φωτογραφίες το μήνα.

Ο κίνδυνος που επισήμανε ο ερευνητής είναι πολύ ευρύτερος από το να μας φακελώνουν ανεμπόδιστα οι αρχές χωρίς ποτέ να έχουμε πατήσει σε αστυνομικό τμήμα. Αφορά ένα μέλλον όπου η παρακολούθηση θα «εκδημοκρατιστεί» κι έναν κόσμο στον οποίο ο καθένας θα μπορεί να εφαρμόζει την αναγνώριση προσώπου για οποιονδήποτε online ή offline. Η σύνδεση ανάμεσα σ' αυτές τις δύο πραγματικότητες είναι το πρόσωπό μας και με κάθε φωτογραφία του που ανεβάζουμε, χτίζουμε μια ταυτότητα που μπορεί οι ίδιοι να μην κρατήσουμε ποτέ στα χέρια μας.


πηγή:greece-salonika