Επειδή εμείς τα λέγαμε από πολύ…νωρίς, θυμήθηκα ένα παλιό κείμενο στο περιοδικό “Αντί”
Ο Γ.Α.Παπανδρέου και η CIA, ή «γ… το στανιό σας, κάντε κάτι για την τρομοκρατία»
Του Ρεπόρτερ
Πριν από αρκετά χρόνια, ένας φίλος του περιοδικού βρέθηκε στην Ουάσιγκτον και μεταξύ των άλλων συναντήθηκε με κάποιους μεγαλοσχήμονες παράγοντες , από εκείνους που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της «μεγάλης συμμάχου» έμεινε έκπληκτος να του εκθειάζουν “of the record” τον Γ.Παπανδρέου από το ΠΑΣΟΚ και την Ντόρα Μητσοτάκη (συγνώμην Μπακογιάννη) από τη ΝΔ. «Καλά τη Ντόρα το καταλαβαίνω, είναι το αγαπημένο ελληνικό ντολμαδάκι του Μπους» σχολίασα όταν μου διηγήθηκε τα καθέκαστα. «Αλλά τον Γιωργάκη; Ούτε για τσιγάρα στο περίπτερο δεν τον άφηνε η μαμά του να πάει, μήπως και χαθεί».
Σήμερα , κανείς από όσους διατηρούν σώες τις φρένες δεν αμφιβάλει ότι το νέο όχημα του ΠΑΣΟΚ προς την εξουσία είναι αμερικανοκινούμενο και μάλιστα με πετρέλαιο από το Ιράκ, την άλωση του οποίου τόσο διευκόλυνε. Είναι τόσο κολλητός ο Γιωργάκης με το κυρίαρχο σήμερα «λόμπι» των ΗΠΑ, που δεν ντρέπεται καθόλου, ακόμα και όταν τον μεταχειρίζονται όπως οι πρόγονοι του Μπόση στο Τέξας τους κακομοίρηδες τους μαύρους. Παράδειγμα ο …’Έλληνας αρχηγός της CIA, Τζορτζ Τένεντ, που όπως έγραψε τον Μάιο του 2001 απογευματινή εφημερίδα της Αθήνας σε μια από τις συναντήσεις τους τον πρόγκιξε ανοικτά λέγοντας του : «Γ… το στανιό σας, κάντε κάτι για την τρομοκρατία».
Θύμωσε και ανταπάντησε, μήπως, ο Γιωργάκης; Έφυγε, κλείνοντας κατάμουτρα την πόρτα στον επικεφαλής της υπηρεσίας που τόσα και τόσα χρόνια έβριζε συστηματικά ο μπαμπάς του και το κόμμα του; Μα τι λέτε τώρα; Πως θα γινόταν κάποτε πρωθυπουργός της Ελλάδας, αν έκανε κάτι τέτοιο; Κάνοντας λοιπόν την ανάγκη φιλοτιμία – το ίδιο δεν έκανε και ο Σημίτης; – δέχτηκε και την ύβρη και τις απίστευτες απαιτήσεις της CΙΑ για την τρομοκρατία (βλ.συνάντηση Τένεντ – Γ.Παπανδρέου στο Λάγκλεϊ της Βιρτζίνια, το Μάιο του 2001).
Ποιες ήταν αυτές οι απαιτήσεις το διαπιστώσαμε ιδίοις όμασι στη συνέχεια: Αμερικανοί πράκτορες μετείχαν στις παρακολουθήσεις, έκαναν οι ίδιοι ανακρίσεις, υποδείκνυαν υπόπτους και έχουν μονίμως στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης τους συνδέσμους τους που ενημερώνονται και παρακολουθούν τα πάντα. Διαμαρτυρήθηκε κανείς υπουργός για το ότι οι πράξεις αυτές όχι μόνο αντιβαίνουν προς την ελληνική νομοθεσία αλλά παραβιάζουν κατάφωρα και την εθνική κυριαρχία; Και τι κατάφεραν τελικά; Ξεφτίλισαν με την βοήθεια των τηλεοπτικών παπαγάλων τους μια από τις σημαντικότερες υποθέσεις της μεταπολίτευσης.
Καλά για την τρομοκρατία κόπτεσαι θα αναρωτηθεί κάποιος από τους εναπομείναντες σκεπτόμενους πολίτες. Εδώ ο Γιωργάκης έχει επιτρέψει την παρουσία Τούρκων πιλότων στα ελληνικά αεροδρόμια, Τούρκων φαντάρων στην Μεσσηνία, τον αποκλεισμό της Λήμνου και την μετατροπή της σε γκρίζα ζώνη, και ετοιμάζεται οσονούπω και για την συνδιαχείρηση του εναέριου χώρου του Αιγαίου. Για την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα. Και τι να πει κανείς για την άλλη θλιβερή εξυπηρέτηση που έκανε στον φίλο του τον Τζεμ. Την κατάργηση της «γενοκτονίας». Και τον «αυτοπροσδιορισμό» ως Τούρκων των μουσουλμάνων της Θράκης. Μήπως έφτασε η ώρα να αλλάξουμε χώρα;
Το πόση σχέση έχει ο Γ.Παπανδρέου με τα οράματα του ίδιου του κόμματός του και των οπαδών του το περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο η τουρκική CUMHURIYET τον Μάιο του 200: «Απορρίπτοντας το σχέδιο Άτσεσον (ΣΣ για την επίλυση του Κυπριακού) , ο Ανδρέας Παπανδρέου έδρασε εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Παπανδρέου , αντιπροσωπεύει την Τρίτη γενιά της οικογένειας του και προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις με την Τουρκία, σε αντίθεση με την πολιτική του πατρός του»
Ποιανού λοιπόν την «ιστορική συνέχεια» αποτελεί το παιντί; Του Ανδρέα; Του ΠΑΣΟΚ; Της αμερικανοκρατίας; Γιατί παρόλες τις μεγάλες αντιθέσεις που μας χώρισαν μαζί τους, ούτε ο Ανδρέας ούτε ο πραγματικός Γεώργιος Παπανδρέου θα είχαν συρθεί σε τέτοιες εθνικές υποχωρήσεις.
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Άντί”, στις …. 13/1/2004)
Σήμερα , κανείς από όσους διατηρούν σώες τις φρένες δεν αμφιβάλει ότι το νέο όχημα του ΠΑΣΟΚ προς την εξουσία είναι αμερικανοκινούμενο και μάλιστα με πετρέλαιο από το Ιράκ, την άλωση του οποίου τόσο διευκόλυνε. Είναι τόσο κολλητός ο Γιωργάκης με το κυρίαρχο σήμερα «λόμπι» των ΗΠΑ, που δεν ντρέπεται καθόλου, ακόμα και όταν τον μεταχειρίζονται όπως οι πρόγονοι του Μπόση στο Τέξας τους κακομοίρηδες τους μαύρους. Παράδειγμα ο …’Έλληνας αρχηγός της CIA, Τζορτζ Τένεντ, που όπως έγραψε τον Μάιο του 2001 απογευματινή εφημερίδα της Αθήνας σε μια από τις συναντήσεις τους τον πρόγκιξε ανοικτά λέγοντας του : «Γ… το στανιό σας, κάντε κάτι για την τρομοκρατία».
Θύμωσε και ανταπάντησε, μήπως, ο Γιωργάκης; Έφυγε, κλείνοντας κατάμουτρα την πόρτα στον επικεφαλής της υπηρεσίας που τόσα και τόσα χρόνια έβριζε συστηματικά ο μπαμπάς του και το κόμμα του; Μα τι λέτε τώρα; Πως θα γινόταν κάποτε πρωθυπουργός της Ελλάδας, αν έκανε κάτι τέτοιο; Κάνοντας λοιπόν την ανάγκη φιλοτιμία – το ίδιο δεν έκανε και ο Σημίτης; – δέχτηκε και την ύβρη και τις απίστευτες απαιτήσεις της CΙΑ για την τρομοκρατία (βλ.συνάντηση Τένεντ – Γ.Παπανδρέου στο Λάγκλεϊ της Βιρτζίνια, το Μάιο του 2001).
Ποιες ήταν αυτές οι απαιτήσεις το διαπιστώσαμε ιδίοις όμασι στη συνέχεια: Αμερικανοί πράκτορες μετείχαν στις παρακολουθήσεις, έκαναν οι ίδιοι ανακρίσεις, υποδείκνυαν υπόπτους και έχουν μονίμως στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης τους συνδέσμους τους που ενημερώνονται και παρακολουθούν τα πάντα. Διαμαρτυρήθηκε κανείς υπουργός για το ότι οι πράξεις αυτές όχι μόνο αντιβαίνουν προς την ελληνική νομοθεσία αλλά παραβιάζουν κατάφωρα και την εθνική κυριαρχία; Και τι κατάφεραν τελικά; Ξεφτίλισαν με την βοήθεια των τηλεοπτικών παπαγάλων τους μια από τις σημαντικότερες υποθέσεις της μεταπολίτευσης.
Καλά για την τρομοκρατία κόπτεσαι θα αναρωτηθεί κάποιος από τους εναπομείναντες σκεπτόμενους πολίτες. Εδώ ο Γιωργάκης έχει επιτρέψει την παρουσία Τούρκων πιλότων στα ελληνικά αεροδρόμια, Τούρκων φαντάρων στην Μεσσηνία, τον αποκλεισμό της Λήμνου και την μετατροπή της σε γκρίζα ζώνη, και ετοιμάζεται οσονούπω και για την συνδιαχείρηση του εναέριου χώρου του Αιγαίου. Για την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα. Και τι να πει κανείς για την άλλη θλιβερή εξυπηρέτηση που έκανε στον φίλο του τον Τζεμ. Την κατάργηση της «γενοκτονίας». Και τον «αυτοπροσδιορισμό» ως Τούρκων των μουσουλμάνων της Θράκης. Μήπως έφτασε η ώρα να αλλάξουμε χώρα;
Το πόση σχέση έχει ο Γ.Παπανδρέου με τα οράματα του ίδιου του κόμματός του και των οπαδών του το περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο η τουρκική CUMHURIYET τον Μάιο του 200: «Απορρίπτοντας το σχέδιο Άτσεσον (ΣΣ για την επίλυση του Κυπριακού) , ο Ανδρέας Παπανδρέου έδρασε εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Παπανδρέου , αντιπροσωπεύει την Τρίτη γενιά της οικογένειας του και προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις με την Τουρκία, σε αντίθεση με την πολιτική του πατρός του»
Ποιανού λοιπόν την «ιστορική συνέχεια» αποτελεί το παιντί; Του Ανδρέα; Του ΠΑΣΟΚ; Της αμερικανοκρατίας; Γιατί παρόλες τις μεγάλες αντιθέσεις που μας χώρισαν μαζί τους, ούτε ο Ανδρέας ούτε ο πραγματικός Γεώργιος Παπανδρέου θα είχαν συρθεί σε τέτοιες εθνικές υποχωρήσεις.
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Άντί”, στις …. 13/1/2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου