Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Mετά από πολλά χρόνια στο Αιγαίο διαπιστώνουμε μια σημαντική κινητικότητα. Ασκήσεις οι οποίες δημοσιοποιούνται με έντονο τρόπο, δηλώσεις που επισημαίνουν ότι “άλλο οικονομική κρίση κι άλλο εθνική κυριαρχία” και άλλα πολλά. Κανονικά δεν θα έπρεπε να συζητάμε καν τέτοια θέματα. Ούτε να εμφανιζόμαστε έκπληκτοι επειδή ένα κυρίαρχο κράτος κάνει αυτά που έχει δικαίωμα και οφείλει να κάνει. Συγχωρήστε μας και την συζήτηση και την έκπληξη,αλλά δεν είναι αδικαιολόγητα. Ειδικά όταν όλα αυτά συμβαίνουν τη περίοδο που τη χώρα κυβερνά μια υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Αμέσως μετά από τα Ίμια και την περίοδο της έντασης στα ελληνοτουρκικά κυριάρχησε το δόγμα της κυβέρνησης Σημίτη. Τίποτα δεν έπρεπε να εμποδίσει την “οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη”, την επίτευξη των εθνικών στόχων της “ένταξης στην ΟΝΕ” και μετά της διεξαγωγής της “τέλειας Ολυμπιάδας”. Κι ας ήταν όλα αυτά πανάκριβα, όπως διαπιστώνουμε τώρα που…ήρθε ο λογαριασμός!
Μ΄ αυτό το δόγμα ζήσαμε από το 1996 και μετά. Και αυτό προέβλεπε, να μην πλησιάζει Έλληνας αξιωματούχος τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που θρασύτατα η Άγκυρα “έβαψε γκρι” στο χάρτη, μ΄εκείνη τη κρίση στα Ίμια. Προέβλεπε ότι ήταν… προκλητικό να κάνουμε ασκήσεις στο Αιγαίο (!) και μετά σιγά, σιγά έγινε επίσης προκλητικό να πετάνε τα αεροσκάφη μας πέραν του 25ου μεσημβρινού στο Αιγαίο! Ήταν άθλιοι και “εθνικιστές” -γι΄ αυτούς θα πούμε παρακάτω- όσοι τολμούσαν να θέσουν το αήτημα της “τουρκικής επιβολής τετελεσμένων” στο Αιγαίο. Κι έτσι πέρασαν κοντά 16 χρόνια! Πως περνάνε…
Για όλα αυτά αποτελεί ευχάριστη έκπληξη ότι κάνουμε τα αυτονόητα! Ότι σηκώνουμε στον αέρα την Αεροπορία μας για να δούμε πόσο γρήγορα αντανακλαστικά υπάρχουν, ότι δοκιμάζουμε την αεράμυνά μας για να διαπιστώσουμε προβλήματα και κενά. Ότι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε βολές με EXOCET και ίσως -λέμε ίσως- να δούμε και τους S 300 εν λειτουργία. Όλα αυτά αυτονόητα μεν, αλλά με βάση όσα προαναφέραμε αποτελούν ευχάριστες εκπλήξεις.
Πρόκειται για σύμπτωση; Είναι θέμα κάποιων προσώπων που “εκμεταλλεύονται” τις “τουρκοφοβίες” των πολιτικών μας; Ελπίζουμε να μην είναι έτσι και να πρόκειται για μια πραγματική αλλαγή στάσης. Έτσι κι αλλιώς τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τις μέχρι τώρα τουρκικές αντιδράσεις είναι ότι και η Άγκυρα μάλλον φυσιολογικές θεωρεί τέτοιου είδους κινήσεις. Οι αντιδράσεις της είναι ασήμαντες και ας προσπαθούν οι εγχώριοι επαγγελματίες “πατροδοκάπηλοι” και δήθεν “εθνικιστές” να πείσουν για το αντίθετο.
Και μια και αναφερθήκαμε σ΄ αυτούς να επισημάνουμε ότι η ζημιά που κάνουν στα εθνικά θέματα είναι τεράστια. Οι γραφικά ακραίες θέσεις τους στερούν από το μέσο και μετριοπαθή πολίτη το δικαίωμα να εκφραστεί ελεύθερα για το πως απαιτεί από τις κυβερνήσεις μας να χειρίζονται αυτά τα θέματα. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί πολίτες που δεν δέχτηκαν ποτέ τις “νερωμένες” απόψεις των κομμάτων μας για τα ελληνοτουρκικά και για άλλα εθνικά θέματα, αλλά ποτέ δεν τόλμησαν να τις εκφράσουν δημόσια φοβούμενοι ότι θα φανούν να συμφωνούν με … τους επαγγελματίες του είδους.
Και υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά του νομίσματος αυτή των “ακραίων διεθνιστών” που πιστεύουν ότι όλα μπορούν να λυθούν χωρίς καμία επίκληση ή προβολή ισχύος σε όποιους προσπαθούν να επιβάλουν τα θέλω τους. Γι΄ αυτούς μια σύντομη ιστορία:
Έχοντας τη τύχη να επισκεφθώ μια βάση της Σουηδική ΠΑ, στο νότιο τμήμα της χώρας, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι οι Σουηδοί -που δεν βράζει το αίμα τους- κάνουν κάθε μέρα αναχαιτίσεις, κυρίως νατοϊκών-αμερικανικών αεροσκαφών τα οποία περνώντας από το νότο μπαίνουν το πολύ ένα με δύο μίλια στον εναέριο χώρο της! Κι όμως τα αναχαιτίζουν “γιατί έτσι πρέπει”, όπως μου είπαν, προσπαθώντας να “καλύψουν” την έκπληξή μου. Βλέπετε είχα επισκεφθεί τη σουηδική βάση την εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη σχεδόν μας είχε πείσει, ότι οι πτήσεις των Τούρκων μέχρι τη Σκύρο δεν σήμαιναν δα και τίποτα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου