...κι άρχισαν οι θηριωδίες των Τούρκων και οι στρατολογήσεις στα « Αμελέ Ταμπουρού»
Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου
Ιδού τα εγκλήματα των Τσετών του Τοπάλ Οσμάν και του Κεμάλ. Έξω από την καμένη εκκλησιά, κείτονται τα θύματα τους, με παπάδες από διπλανά χωριά να κλαίνε πριν τους θάψουν κι ένας τραυματίας πάνω στην Αγία Τράπεζα…
Του Τάσου κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Ο ποντιακός ελληνισμός, θυμάται σήμερα και πενθεί τους 353.000 νεκρούς της τουρκικής θηριωδίας της περιόδου 1914-23, ενώ τη μέρα αυτή, οι Τούρκοι γιορτάζουν τα κατορθώματα του σφαγέα των Ποντίων Μουσταφά Κεμάλ.
Σαν σήμερα, 19-5-1919, ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα, τάχα για να αποκαταστήσει την τάξη στα ελληνικά χωριά που τα ρήμαζαν τουρκικές συμμορίες, σύμφωνα με βρετανό διπλωμάτη, αλλά στην ουσία για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της ποντιακής γενοκτονίας. Φανάτισε τους Τούρκους, δίδοντας την προσταγή: «σκοτώστε τους γκιαούρηδες και πάρτε τις περιουσίες τους»
Αμελέ Ταμπουρού, τάγματα εργασίας. Τη φωτογραφία τράβηξε άγγλος διπλωμάτης και δείχνει Ποντίους στα κάτεργα την αθλία κατάσταση.
Ξεκίνησε πρώτα με εξορίες, αποστολή στα «Αμελέ Ταμπουρού» («Τάγματα Εργασίας»), από τα οποία ελάχιστοι γύριζαν κι αυτοί σακάτηδες. Στρατολογούσε σ’ αυτά τους άνδρες για να εργασθούν αμισθί στη διάνοιξη οδών στα ενδότερα της χώρας, υπό την επίβλεψη κτηνωδών τσαούσηδων 18ωρο ημερησίως, να σπάζουν πέτρες, να τις κουβαλούν, να σκάβουν ασταμάτητα, με λίγο ψωμί και νερό.
Σημείωνε ο Δημήτρης Ψαθάς: « Μέσα στην άγρια χειμωνιά, στα βουνά της Ζύγανας και τη σιδηροδρομική γραμμή του Ερζερούμ, νέοι και ώριμοι άνδρες, το ίδιο σκελετοί, κουρελιασμένοι, σέρνονταν σαν φαντάσματα, αγκομαχούσαν με την ψυχή στα δόντια». Και ο Γ. Βαλαβάνης συμπλήρωνε: « Υπό αφόρητον ψύχος και χιόνια και υπο τον καυστικότατον ήλιον, άνευ επαρκούς τροφής, διαρκώς πιεζόμενοι και ραβδιζόμενοι, εξαντλούντο και μετεβάλλοντο εις φαντάσματα, ένεκα της εκ της ατροφίας εξαντλήσεως».
Στα Αμελέ ταμπουρού στρατολόγησαν και τον λογοτέχνη Ηλία Βενέζη ( Ηλία Μέλλο το κανονικό του όνομα). Τον έστειλαν σε καταναγκαστικά έργα με το «Νο 31328», μαζί με 3.000 Αϊβαλιώτες, από τους οποίους γύρισαν μόνο 23!!!
Ο Κεμάλ, ταυτοχρόνως με τα σχέδια του προγράμματος «η Τουρκία για τους Τούρκους», προχώρησε στο βίαιο εξισλαμισμό κι εκτουρκισμό των Ποντίων και κατέληξε στην ωμή, συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση τους, με σφαγές και αγχόνες.
Ευρώπη Πολατίδου, έχασε παιδί, μάνα και αδελφή στους διωγμούς
Η Ευρώπη Πολατίδου (1899-2008) από την Σαμψούντα, μας είχε αφηγηθεί: « Ένα πρωί, ήρθαν στο χωριό μας Τσέτες του Τοπάλ Οσμάν, μ’ έπιασαν με παιδί 40 ημερών στην αγκαλιά, τη μάνα και τ’ αδέλφια μου, μας πήγαν σε σχολείο όπου βρήκαμε δικούς μας σκοτωμένους. Επειδή έκανα την προσευχή μου «εντόκανε με, με τα λάχτας» (με κλωτσούσαν αλύπητα). Εκεί έχασα παιδί, μάνα και αδελφή.... Έρχονταν στην εξορία κορίτσια με λασπωμένα πρόσωπα και μανάδες με κόπρανα των παιδιών τους στο πρόσωπο, για να αποφύγουν τους βιασμούς!.. Κάθε μέρα βλέπαμε παντού πτώματα δικών μας…»
Σοφία Κυνηγοπούλου, πήδησε από το παράθυρο της εκκλησιάς και γλύτωσε
Η Σοφία Κυνηγοπούλου (1905-1995) από την Κερασούντα μας αφηγήθηκε πριν πεθάνει, τραγικές στιγμές που έζησε: « Όταν μάθαμε ότι ο Κεμάλ κρεμούσε στην Σαμψούντα δικούς μας, φοβηθήκαμε. ΄Ηρθε στο χωριό μας ο Τοπάλ Οσμάν με τους Τσέτες, μας μάζεψαν και μας κλείσανε στην εκκλησιά. Αφού λεηλάτησαν τα σπίτια μας, έφεραν ξερά κλαδιά και φύλλα καλαμποκιών, βάλανε φωτιά για να μας κάψουν ζωντανούς. Η μάνα μου, μπρος στον κίνδυνο, έσπασε το παράθυρο της εκκλησιάς κι αρχίσαμε να φεύγουμε κρυφά στο κοντινό δάσος. Όταν οι Τσέτες το κατάλαβαν, έπιασαν τη μάνα μου και τη σκότωσαν. Πολλοί δεν πρόλαβαν να βγούν, περίπου εκατό, κάηκαν ή πνίγηκαν από τους καπνούς… Μετά οι Τσέτες φόρτωσαν τα πράγματα μας στα άλογα και καθώς έφευγαν τραγουδούσαν: «Γιασά Κεμάλ, γιασά… έδιωξες, ξεπάστρεψες τους γκιαούρηδες κ.λ.π.»
Οι κτηνωδίες Κεμάλ και Τοπάλ Οσμάν
Με πρωτοφανές μίσος έγινε η εξόντωση των Ποντίων: Από τις 25.000 εξορισθέντες από τη Νεοκαισάρεια σώθηκε μόνο το 6%. Η επαρχία Κολωνίας κατεστράφη και τα χωριά ερημώθηκαν. Στη Νικόπολη ελάχιστοι διεσώθησαν. Στην επαρχία Χαλδίας - Κερασούντος από τις 167.450 κατοίκους οι 45.000 διέφυγαν στη Ρωσία, 90.000 εξορίσθηκαν στα βάθη της Μικράς Ασίας από τους οποίους το 90% πέθανε από την πείνα και την κακουχία και τις ασθένειες. Ηθικός αυτουργός των εγκλημάτων του κτηνώδους δήμιου των Ποντίων Τοπάλ Οσμάν, είναι ο κλεπταποδόχος των λεηλασιών Κεμάλ.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Real News»
Ιδού τα εγκλήματα των Τσετών του Τοπάλ Οσμάν και του Κεμάλ. Έξω από την καμένη εκκλησιά, κείτονται τα θύματα τους, με παπάδες από διπλανά χωριά να κλαίνε πριν τους θάψουν κι ένας τραυματίας πάνω στην Αγία Τράπεζα…
Του Τάσου κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Ο ποντιακός ελληνισμός, θυμάται σήμερα και πενθεί τους 353.000 νεκρούς της τουρκικής θηριωδίας της περιόδου 1914-23, ενώ τη μέρα αυτή, οι Τούρκοι γιορτάζουν τα κατορθώματα του σφαγέα των Ποντίων Μουσταφά Κεμάλ.
Σαν σήμερα, 19-5-1919, ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα, τάχα για να αποκαταστήσει την τάξη στα ελληνικά χωριά που τα ρήμαζαν τουρκικές συμμορίες, σύμφωνα με βρετανό διπλωμάτη, αλλά στην ουσία για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της ποντιακής γενοκτονίας. Φανάτισε τους Τούρκους, δίδοντας την προσταγή: «σκοτώστε τους γκιαούρηδες και πάρτε τις περιουσίες τους»
Αμελέ Ταμπουρού, τάγματα εργασίας. Τη φωτογραφία τράβηξε άγγλος διπλωμάτης και δείχνει Ποντίους στα κάτεργα την αθλία κατάσταση.
Ξεκίνησε πρώτα με εξορίες, αποστολή στα «Αμελέ Ταμπουρού» («Τάγματα Εργασίας»), από τα οποία ελάχιστοι γύριζαν κι αυτοί σακάτηδες. Στρατολογούσε σ’ αυτά τους άνδρες για να εργασθούν αμισθί στη διάνοιξη οδών στα ενδότερα της χώρας, υπό την επίβλεψη κτηνωδών τσαούσηδων 18ωρο ημερησίως, να σπάζουν πέτρες, να τις κουβαλούν, να σκάβουν ασταμάτητα, με λίγο ψωμί και νερό.
Σημείωνε ο Δημήτρης Ψαθάς: « Μέσα στην άγρια χειμωνιά, στα βουνά της Ζύγανας και τη σιδηροδρομική γραμμή του Ερζερούμ, νέοι και ώριμοι άνδρες, το ίδιο σκελετοί, κουρελιασμένοι, σέρνονταν σαν φαντάσματα, αγκομαχούσαν με την ψυχή στα δόντια». Και ο Γ. Βαλαβάνης συμπλήρωνε: « Υπό αφόρητον ψύχος και χιόνια και υπο τον καυστικότατον ήλιον, άνευ επαρκούς τροφής, διαρκώς πιεζόμενοι και ραβδιζόμενοι, εξαντλούντο και μετεβάλλοντο εις φαντάσματα, ένεκα της εκ της ατροφίας εξαντλήσεως».
Στα Αμελέ ταμπουρού στρατολόγησαν και τον λογοτέχνη Ηλία Βενέζη ( Ηλία Μέλλο το κανονικό του όνομα). Τον έστειλαν σε καταναγκαστικά έργα με το «Νο 31328», μαζί με 3.000 Αϊβαλιώτες, από τους οποίους γύρισαν μόνο 23!!!
Ο Κεμάλ, ταυτοχρόνως με τα σχέδια του προγράμματος «η Τουρκία για τους Τούρκους», προχώρησε στο βίαιο εξισλαμισμό κι εκτουρκισμό των Ποντίων και κατέληξε στην ωμή, συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση τους, με σφαγές και αγχόνες.
Ευρώπη Πολατίδου, έχασε παιδί, μάνα και αδελφή στους διωγμούς
Η Ευρώπη Πολατίδου (1899-2008) από την Σαμψούντα, μας είχε αφηγηθεί: « Ένα πρωί, ήρθαν στο χωριό μας Τσέτες του Τοπάλ Οσμάν, μ’ έπιασαν με παιδί 40 ημερών στην αγκαλιά, τη μάνα και τ’ αδέλφια μου, μας πήγαν σε σχολείο όπου βρήκαμε δικούς μας σκοτωμένους. Επειδή έκανα την προσευχή μου «εντόκανε με, με τα λάχτας» (με κλωτσούσαν αλύπητα). Εκεί έχασα παιδί, μάνα και αδελφή.... Έρχονταν στην εξορία κορίτσια με λασπωμένα πρόσωπα και μανάδες με κόπρανα των παιδιών τους στο πρόσωπο, για να αποφύγουν τους βιασμούς!.. Κάθε μέρα βλέπαμε παντού πτώματα δικών μας…»
Σοφία Κυνηγοπούλου, πήδησε από το παράθυρο της εκκλησιάς και γλύτωσε
Η Σοφία Κυνηγοπούλου (1905-1995) από την Κερασούντα μας αφηγήθηκε πριν πεθάνει, τραγικές στιγμές που έζησε: « Όταν μάθαμε ότι ο Κεμάλ κρεμούσε στην Σαμψούντα δικούς μας, φοβηθήκαμε. ΄Ηρθε στο χωριό μας ο Τοπάλ Οσμάν με τους Τσέτες, μας μάζεψαν και μας κλείσανε στην εκκλησιά. Αφού λεηλάτησαν τα σπίτια μας, έφεραν ξερά κλαδιά και φύλλα καλαμποκιών, βάλανε φωτιά για να μας κάψουν ζωντανούς. Η μάνα μου, μπρος στον κίνδυνο, έσπασε το παράθυρο της εκκλησιάς κι αρχίσαμε να φεύγουμε κρυφά στο κοντινό δάσος. Όταν οι Τσέτες το κατάλαβαν, έπιασαν τη μάνα μου και τη σκότωσαν. Πολλοί δεν πρόλαβαν να βγούν, περίπου εκατό, κάηκαν ή πνίγηκαν από τους καπνούς… Μετά οι Τσέτες φόρτωσαν τα πράγματα μας στα άλογα και καθώς έφευγαν τραγουδούσαν: «Γιασά Κεμάλ, γιασά… έδιωξες, ξεπάστρεψες τους γκιαούρηδες κ.λ.π.»
Οι κτηνωδίες Κεμάλ και Τοπάλ Οσμάν
Με πρωτοφανές μίσος έγινε η εξόντωση των Ποντίων: Από τις 25.000 εξορισθέντες από τη Νεοκαισάρεια σώθηκε μόνο το 6%. Η επαρχία Κολωνίας κατεστράφη και τα χωριά ερημώθηκαν. Στη Νικόπολη ελάχιστοι διεσώθησαν. Στην επαρχία Χαλδίας - Κερασούντος από τις 167.450 κατοίκους οι 45.000 διέφυγαν στη Ρωσία, 90.000 εξορίσθηκαν στα βάθη της Μικράς Ασίας από τους οποίους το 90% πέθανε από την πείνα και την κακουχία και τις ασθένειες. Ηθικός αυτουργός των εγκλημάτων του κτηνώδους δήμιου των Ποντίων Τοπάλ Οσμάν, είναι ο κλεπταποδόχος των λεηλασιών Κεμάλ.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Real News»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου