Ψήφισες για να... “τιμωρήσεις” τα κόμματα εξουσίας, χωρίς όμως να νοιαστείς υπεύθυνα, ποιος αξίζει πραγματικά, να βρίσκεται στην Βουλή!
Ελλάδα. Μια χώρα που κάποτε ήταν παράδειγμα πολιτισμού σε όλο το κόσμο, αξιοθαύμαστη για τις τέχνες της, τους φιλοσόφους της, τα αγαθά της, τους ήρωες πολεμιστές της.
Στην Ελλάδα του 2012 αυτά κοντεύουν να ξεχαστούν.
Μεσημεριανές εκπομπές, λαϊκά τραγούδια, πολιτικοί που λένε ψέματα, ένας λαός που θεωρεί πως είναι παντογνώστης και πολλά άλλα είναι αυτά που απαρτίζουν τη σημερινή μας κοινωνία.
Ζήσαμε μια προεκλογική περίοδο και ακούσαμε πολλά. Άκουσα πολλά, είδα πολλά. Αν και ακόμα δεν έχω το δικαίωμα ψήφου, έχω το δικαίωμα γνώμης.
Παρακολουθώντας τη χώρα μου να καταστρέφεται αργά και επώδυνα εδώ και κάποια χρόνια και βλέποντας έναν απελπισμένο και αγανακτισμένο λαό, πίστευα πως σ’ αυτές τις εκλογές οι πολίτες θα ψήφιζαν προσεκτικά, συνειδητά και υπεύθυνα για το καλύτερο αυτής της χώρας. Ήλπιζα για το καλύτερο.
Κυριακή 6 Μαΐου 2012, ώρα 19.00, παρακολουθώ στην τηλεόραση τους διάφορους πολιτικούς και δημοσιογράφους να συζητούν καθώς τα Exit Poll ανακοινώνονταν.
Ώρα 23.00, η σειρά των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή είναι περίπου αυτά Νέα Δημοκρατία 18,85%, Σύριζα 16,78%, ΠΑΣOΚ 13,18%, Ανεξάρτητοι Έλληνες 10,60%, ΚΚΕ 8,48%, Χρυσή Αυγή 6,97%, Δημοκρατική Αριστερά 6,11%.
Τα ποσοστά σοκάρουν. Οι Έλληνες προσπάθησαν να τιμωρήσουν τα “μεγάλα κόμματα”. Κατάφεραν όμως να βγάλουν μια σωστή κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση, με ικανούς και ειλικρινείς πολιτικούς ή τελικά πέτυχαν το αντίθετο;
Ήταν η μέρα των υπεύθυνων πολιτών, ήταν η μέρα που έπρεπε να αποφασίσουμε ποιοι είναι άξιοι να βγάλουν τη χώρα από την τραγική αυτή κατάσταση. Αλλά δυστυχώς για ακόμα μια φορά, οι Ελληνες απέδειξαν πόσο “μάγκες” είναι.
Μπράβο Ελληνάκο, μπράβο που ακόμα και σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα ψήφισες τόσο ανεύθυνα.
Το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να τιμωρήσεις ΠΑΣOΚ και ΝΔ.
Δεν σκέφτηκες να ψάξεις, να ενημερωθείς, ν’ ασχοληθείς και τελικά να ψηφίσεις κάτι που αξίζει να βρίσκεται στη Βουλή.
Το πιο σοκαριστικό για αυτή την κοινωνία όμως είναι, το να ακούς νέα παιδιά να λένε “Σιγά μη πάω να ψηφίσω, θα πάω παραλία για μπάνιο”.
Θεωρώ τραγικό και ανατριχιαστικό να βλέπεις τη χώρα σου να καταστρέφεται και να αφήνεις άλλους ν’ αποφασίσουν για εσένα, πόσο μάλλον να το λέει μια γενιά που την αφορά τόσο, όσο κανέναν άλλον.
Τι έχουμε τώρα λοιπόν; Έχουμε μια ακυβέρνητη χώρα με ανεύθυνους πολιτικούς που δε θέλουν να συνεργαστούν, που ακόμα και τώρα κοιτάζουν το συμφέρον τους, λένε ψέματα.
Έχουμε δημοσιογράφους που παραπληροφορούν τον κόσμο.
Αλλά το κυριότερο απ’ όλα για εμένα είναι ότι έχουμε ένα σύστημα που δεν αφήνει νέα και χρήσιμα πρόσωπα να μπουν στη Βουλή, ένα σύστημα που συνεργάζεται με τα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα οι άξιοι να μένουν απ’ έξω.
Τα κόμματα θεωρούνται πυλώνες της Δημοκρατίας, αλλά δυστυχώς στη χώρα μας κατάντησαν πυλώνες αναξιοκρατίας και αναξιοπρέπειας, καθώς προτιμούν την αδιαφάνεια και την παραπλάνηση.
Η Ελλάδα αυτοκτόνησε. Καταφέραμε για ακόμα μία φορά να γίνουμε το επίκεντρο στις χώρες του εξωτερικού και να συζητούν για εμάς όπως για τους προγόνους μας με μια σημαντική διαφορά:
Για εμάς συζητούν με το χειρότερο τρόπο.
Άραγε υπάρχει ελπίδα να αναστηθεί αυτή η χώρα;
Υπάρχει ελπίδα ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί ταυτόχρονα με το δικό μας στίγμα να κάνουμε το καλύτερο για το μέλλον μας; Ένα μέλλον που οι νέες γενιές δεν το βλέπουν.
Ας κερδίσουμε και πάλι την αξιοπρέπεια μας και ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε αναμμένη την ελπίδα, που είναι έτοιμη να σβήσει μέσα μας,
Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Γ. Σουρής
* Μαθήτρια 2ας Λυκείου
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου