Μητέρα,στη φετινή γιορτή σου,κόβω το πιο λεπτό λουλούδι,που 'χει φυτρώσει μες στην καρδιά μου:Την ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.Και στο προσφέρω γιατί το αξίσεις.
Εσύ μητέρα,κρατώντας με στοργικά απ' το χέρι,μ' έμαθες να κάνω τα πρώτα μου βήματα.Εσύ μου πρωτομίλησες για την αγάπη του θεού,μ' έμαθες τις πρώτες προσευχές,μ' οδληγησες στην εκκλησία,μ' έμαθες να κάνω το σταυρό μου.
Σαν ήμουνα άρρωστος πέρασες νύχτες ολόκληρες άγρυπνη,δίπλα στο προσκεφάλι μου.
Ο πόθος σου και η προσευχή σου:να με δεις μια μέρα σωστό και χρήσιμο άνθρωπο στην κοινωνία.
Μητέρα,τούτη η απέραντη αγάπησου γίνεται για μένα φως και στήριγμα και οδηγός.
* Μου αρκεί το περπάτημά σου μέσα στο σπίτι μας,η κουβέντα σου,το γέλιο σου,η σκιά σου,για να γεμίσουν την ψυχή μου σιγουριά.
* Μητέρα,να γιατί το παιδί σου,όσο κι αν σε πικραίνω κάποτε,όσο κι αν περνούν τα χρόνια και νιώθω μεγάλος πια,ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ,στη μέρα της γιορτής σου,θα σου προσφέρω το μυριάκριβο λουλούδι της ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ.
*
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΛΕΠΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Αμφικτύων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου