Κριτήριο Ψήφου...

Από Κάκια Παυλίδου...

-Κάθισε συναγωνιστή να σε κεράσω μία ρακή.
-Εγώ θα κεράσω, να χω το πλεονέκτημα στη συζήτηση..να νιώθω πως παίζουμε στο δικό μου γήπεδο, ώστε αν σφαχτούμε να φύγεις πρώτος!

Αντρικό άθλημα οι πολιτικές συζητήσεις, με προδιαγραφές πρωταθλητισμού. Οι κυρίες των κυριών ακολουθούν τους κυρίους. Ρίξε μία  ματιά στην επαρχία. Οικογενειακή υπόθεση η ψήφος. Η φοιτήτρια κόρη έκλεισε τριήμερο στο Πήλιο, δηλώνει απολιτίκ και το θεωρεί της μόδας. Ο πατέρας απειλεί πως θα της κόψει το μηνιαίο επίδομα αν δεν ψηφίσει, ειδικά τον κ. Τάδε ο οποίος αύριο μεθαύριο που θα πάρει το πτυχίο στα χέρια της, θα την βοηθήσει να βολευτεί σε καμιά δουλίτσα. Διευθετήθηκε το θέμα. Κατοχυρώθηκε ακόμη μία ψήφος στη σωστή κατεύθυνση και δόθηκε στην μικρή το μάθημα του κριτηρίου ψήφου, που ποτέ δεν της το δίδαξε καλύτερα κανείς από τον πατέρα της, ο οποίος είναι πρύτανης σε θέματα πολιτικού ενδιαφέροντος στα καφενεία της γειτονιάς.
Ολόκληρη η Ελλάδα σπουδάζει πολιτικές επιστήμες μ' αυτόν τον τρόπο. Εξ αποστάσεως μαθήματα μέσα στα ιντερνετικά καφενεία. Εξ επαφής διδαχές μέσα στα πηγαδάκια σε χώρους συνεστίασης. Ο καθένας έχει άποψη, ενίοτε αναπροσαρμοζόμενη στις νέες συνθήκες των νέων συμφερόντων του. Θα μου πεις "Εδώ αναπροσαρμόζονται οι βουλευτάδες, ανάλογα με το συμφέρον τους, δεν θα αναπροσαρμοστεί ο λαουτζίκος?"... Εδώ πάω πάσο, φίλε μου... Πάω πάσο. Μία παρτίδα πόκερ όλο το πολιτικό παιχνίδι. Γεμάτο πονταρίσματα, μπλόφες, με τα φύλλα ν' αλλάζουν χέρια και να κάνουν κύκλο και η ιστορία να επαναλαμβάνεται χασκογελώντας πάνω στην αμορφωσιά μας. Και σκέφτομαι...

Τί πολιτικό κριτήριο έχει ο άστεγος που κοιμάται στο παγκάκι?.. που έχει γνωρίσει το κρύο και τη ζέστη απ' όλες τις γωνίες επιβίωσης?.. που γνωρίζει επακριβώς την αξία μιας φρέσκιας φέτας ψωμί?..
Τί πολιτικό κριτήριο έχει ο παππούς που επιμένει να ζει μόνος στο ερειπωμένο χωριό, κουβαλώντας ξύλα στην αυτοσχέδια σόμπα?.. χορταίνοντας με ζαρζαβατικά από τον κήπο?..
Τί πολιτικό κριτήριο έχει ο βοσκός της Ηπείρου που οργώνει τα βοσκοτόπια?.. που περνά τον περισσότερο χρόνο του με τα ζώα και όχι με τους ανθρώπους? που γνωρίζει σπιθαμή σπιθαμή το χώμα της Ελλάδας?...
Τί πολιτικό κριτήριο έχει ο αυτοδίδακτος ψαράς στην Ύδρα, που δεν μυρίστηκε το πετρέλαιο που κρύβεται στο Αιγαίο?.. που ψαρεύει τόσα ψάρια όσα χρειάζεται για να θρέψει την οικογένεια?... που κάθεται με υπομονή, με το αγκίστρι του στο βράχο, και μετρά ένα ένα τα ψάρια που πιάνει, χωρίς να χρησιμοποιεί δίχτυα για εύκολες και γρήγορες ψαριές?... - και  μετέφρασέ το με πολιτική αλληγορία αυτό,  παρακαλώ!...

Πώς σμιλεύεται το σωστό πολιτικό κριτήριο?..
Όταν ζεις Ελλάδα!..
Όταν το συμφέρον σου το εκπαιδεύεις να ταυτίζεται με το συμφέρον του εδάφους που πατάς, του αέρα που αναπνέεις, της θάλασσας που σ' αρμενίζει. Όταν αντιλαμβάνεσαι πως είσαι μέρος της πληγής που άνοιξε στο σώμα αυτής της χώρας και από το παγκάκι, όπου σε στρίμωξαν να ζεις, διεκδικείς Θεραπεία, για να έρθει κάποια στιγμή που -Υγιής πια- θα εστιάζεις μόνο στην Πρόληψη.

Η Ελλάδα είναι εκεί έξω!
Έξω από την οθόνη, όπου τώρα διαβάζεις αυτές τις αράδες.
Έξω από τα πολιτικά καφενεία.
Έξω από  τα πολιτικά γραφεία όπου διαπραγματεύονται το μέλλον της.
Έξω από το μικροσυμφέρον του καθενός.
Έξω από το λεκανοπέδιο της Αττικής και από τον κόλπο της Συμπρωτεύουσας όπου η πλειοψηφία χορεύει πάντα στο ρυθμό που χτυπούν τα τύμπανα των από Πάνω.
Χτυπούν φτώχεια?... Χορεύουν οι πολίτες φτώχεια.
Χτυπούν ανεργία?... Χορεύουν οι πολίτες ανεργία.
Χτυπούν εκλογές?... Χορεύουν οι πολίτες εκλογές.
Χτυπούν εκφοβισμό?... Χορεύουν οι πολίτες τρομοκρατία. (Γι' αυτό έχω θεραπεία. Για το εξαρτημένο λίκνισμα της ψυχής του κάθε πολίτη σ' αυτόν τον χορό του εκφοβισμού έχω: "Κλεάνθης Γρίβας - ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - Ένα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής).

Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός που έχει συγχρονίσει το συμφέρον του με το χώμα που πατάει?.. με τον αέρα που αναπνέει?... με τη θάλασσα που τον αρμενίζει?... Ποιος αντιλαμβάνεται πως είναι μέρος της πληγής που χρειάζεται θεραπεία?...

Ενδεικτικά αναφέρω: Ο άστεγος, ο παππούς που επιμένει να ζει μόνος στο ερειπωμένο χωριό, ο βοσκός της Ηπείρου, ο αυτοδίδακτος ψαράς με το αγκίστρι στην Ύδρα...

Αυτοί που ΔΕΝ θα αναζητήσουν τα προεκλογικά γκάλοπ, αυτοί που δεν θα ενδιαφερθούν για τα μετεκλογικά αποτελέσματα, γιατί ποτέ δεν θα καθίσουν στο μεγάλο τραπέζι, ούτε στα επιμέρους μικρά τραπεζάκια, όπου παίζεται το πολιτικό πόκερ. Αυτοί, που είτε βγει στην εξουσία το μίγμα της νεοαριστεράς, είτε η δεξιά, η καθημερινότητά τους θα έχει το χρώμα των ποιημάτων του κάθε ανώνυμου ποιητή που ψηφίζει Υπέρ του Ανώνυμου Ανθρώπου, ο οποίος μακριά από τα φλας γράφει την Ιστορία μιας Ελλάδας που δεν χρωστά σε Κανέναν!