Η κατάρριψη του τουρκικού μαχητικού/αναγνωριστικού (μπορεί να είναι φωτοαναναγνωριστικό, αλλά διατηρεί δυνατότητες εξαπόλυσης βλημάτων αερος-αέρος AIM-9 μικρής ακτίνας δράσης) RF-4E από την συριακή αεράμυνα ή έστω από τους Ρώσους...
χειριστές των συριακών Α/Α/ συστημάτων, αλλάξε τα πάντα σε ότι αφορά το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον ασφάλειας στην περιοχή της Α.Μεσογείου.
Ενώ αναμένεται η συνεδρίαση του ΝΑΤΟ την Τρίτη, οι ΗΠΑ εμφανίζονται ιδιαίτερα επιθετικές κατά της Συρίας και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή η προσέγγιση της Ουάσιγκτον για την Ελλάδα: Αν και το όλο περιστατικό επρόκειτο περί κλασικής επιθετικής αναγνώρισης-στοχοποίησης των συριακών αντιπλoϊκών επάκτιων συστοιχιών βλημάτων Ρ-800 και γενικότερα των συριακών ενόπλων δυνάμεων και η κίνηση των Σύρων ήταν κλασική - σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο - κίνηση αυτοάμυνας εν τούτοις η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ χρησιμοποίησε "βαριές" εκφράσεις υποστηρίζοντας 100% την Τουρκία και επιφυλασσόμενη να δώσει "κατάλληλες απαντήσεις"!
Για όσους το έχουν ξεχάσει η επιχείρηση του τουρκικού RF-4 ήταν αντιγραφή της επιχείρησης του Μαΐου του 2006 κατά την οποία βρήκε τον θάνατο ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης. Αποστολή αναγνώρισης/στοχοποίησης των S-300PMU1, τότε, των Ρ-800 την Παρασκευή.
Προτίμησαν να κάνουν κανονική αναχαίτιση-κατάρριψη της δυάδας των τουρκικών αεροσκαφών, έστω και αν το δεύτερο αεροσκάφος κατάφερε να ξεφύγει, παρά να επιτρέπουν την παραβίαση του ΕΕΧ τους. Άρα οι ΗΠΑ στην συγκεκριμένη περίπτωση περιφρόνησαν 100% το διεθνές δίκαιο τασσόμενη απλά υπέρ του συμμάχου τους και αυτό καλό είναι να το έχουμε υπ'όψιν μας, αν και τα δεδομένα είναι διαφορετικά: Έχουν "λυσσάξει" που δεν μπορούν να ρίξουν το καθεστώς Άσσαντ και πάνω απ'όλα που η Ρωσία "τους την έχει βγει στα ίσα".
Σημειώνουμε για άλλη μία φορά την ρωσική σιωπή από την ημέρα του επεισόδίου μέχρι την στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές που μπορεί να σημαίνει πολλά σε ότι αφορά την εκ μέρους της αντίδραση σε μια κίνηση του ΝΑΤΟ. Να σημειώσουμε ότι εκτός από την Ρωσία, ούτε και το Ισραήλ έχουν αντιδράσει στο "νεοοθωμανικό στραπατσάρισμα". Κάτι μας λέει ότι το Ισραήλ δεν στεναχωρήθηκε καθόλου...
Εν πάση περιπτώσει όλα έχουν αλλάξει, μετά από αυτό το επεισόδιο. αν το ΝΑΤΟ και οι δυτικοί το αφήσουν "να περάσει" χωρίς να αντιδράσουν, θα έχουν δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα στο γόητρό τους. Άρα θα αντιδράσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Π.χ. με επιχείρηση SEAD (καταστολής αεράμυνας) στην πυροβολαρχία που εκτόξευσε τα πυρά.
Αλλά στους κλωβούς δεν βρίσκονται Σύροι, αλλά Ρώσοι. Και είναι άγνωστο πρώτον κατά πόσο θα επιτύχει η επιχείρηση και δεύτερον κατά πόσο, αν επιτύχει, η Ρωσία θα δεχθεί χωρίς αντιδράσεις κάτι τέτοιο... ϊσως η κατάληξη θα είναι μια θεαματική μονομαχία των προηγμένων ρωσικών Α/Α συστημάτων με τα δυτικά και τουρκικά αεροσκάφη. Η πόρτα του φρενοκομείου έχει ανοίξει.
Αξίζει πάντως να δούμε πως ακριβώς φαίνεται ένα τουρκικό RF-4E Phantom στις οθόνες ενός ρωσικής κατασκευής Α/Α συστήματος. Και μάλιστα ελληνικού: Ενός Osa-AKM (SA-8b_. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση οι Έλληνες χειριστές δεν παίρνουν εντολή κατάρριψης του τουρκικού μαχητικού. Αυτή είναι και η μοναδική διαφορά: Η βούλησης της πολιτικής ηγεσίας. Όχι μόνο τώρα, αλλά όπως καταγράφεται από το 1974 και μετά...
Ακούστε την βεβαιότητα με την οποία ο κεντρικος χειριστής λέι ότι "Δεν θα σπάσει" εννοώντας ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εγκλωβισμό...
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου